به نقل از «ایلنا»

سهرابی مدیر عامل جاجیگا:صدای بستن فضای مجازی ترسناک تر از کرونا است / باریک لو مدیر فروش میوه پلاس: هر روز با یک بحران مواجه هستیم

تاریخ انتشار: ۶ تیر ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۴۲۰۴۲۷

 به گزارش ایلنا از وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، چهل وچهارمین جلسه از سلسله نشست‌های نقد و اندیشه با موضوع « تاثیر کرونا بر کسب و کارهای نوپا » با حضور بابک سهرابی مدیر عامل استارت آپ گردشگری «جاجیگا» به صورت آنلاین از استان گیلان و مهدی باریک لو مدیر فروش فروشگاه اینترنتی «میوه پلاس» و اجرای «احسان محمدی»، روزنامه‌نگار و فعال فضای مجازی برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در ابتدای این نشست مهدی باریک لو مدیر فروش فروشگاه اینترنتی میوه پلاس با اشاره به اینکه کار خود را از 3 سال گذشته آغاز کرده اند، گفت: میوه پلاس با هدف تامین زنجیره میوه از طریق فضای مجازی شروع بکار کرد.

وی با اشاره به مشکلات اقتصادی سال 97، افزود: در آن سال با افزایش هزینه های تمام شده مانند بسته بندی و کرایه حمل و نقل دچار مشکل و افت فروش شدیم.

بابک سهرابی مدیر عامل استارت آپ گردشگری «جاجیگا» نیز در ابتدای سخنان خود در این نشست به سابقه راه اندازی این کسب و کار اشاره کرد و گفت: بعد از 10 سال سابقه کارمندی در یک شرکت پتروشیمی با آشنایی و بررسی کسب و کارهای اینترنتی در سال 95 ایده خود را در این حوزه به اجرا رساندم و در خردادماه 96 نیز آغاز بکار کردیم که با استقبال و رشد خوبی مواجه شدیم.

سهرابی با بیان اینکه 3 تا 5 درصد رزرو اقامتگاه ها در کشور از طریق آنلاین انجام می شود، تصریح کرد: هم اکنون 95 درصد اجاره اقامتگاه ها به صورت سنتی انجام می شود در حالی که جاجیگا و پلتفرم های مشابه به شفافیت و سلامت کسب و کارها کمک می کنند.

در ادامه نشست، باریک لو به تاثیر کرونا بر کسب و کارهایی مانند میوه پلاس اشاره کرد و گفت: این وضعیت تاثیر مثبتی بر کسب و کار میوه پلاس داشت به طوری که فروش ما به 3 برابر افزایش یافت اما این رشد برای ما خوشحال کننده نبود چرا که مردم دچار مشکل بودند.

وی یکی از مشکلات این دوره را عدم تمایل نیروی انسانی برای کار عنوان کرد و درباره تغییر نگاه و عادت مردم به خرید اینترنتی، افزود: این تغییر نگاه و عادت مردم به خریدهای اینترنتی و روند توسعه کسب و کارها در آینده مثبت است و شاهد رشد خوبی در این حوزه خواهیم بود.

اما سهرابی مدیر اپلیکیشن گردشگری جاجیگا تاثیر کرونا بر کسب و کار خود را صد در صد منفی عنوان کرد و گفت: تاثیر کرونا بر صنعت گردشگری فاجعه بود.

وی با اشاره به اینکه از ابتدای سال 98 کشور دچار بحران های مختلفی بوده، افزود: اوایل سال 98 بحران سیل در کشور تا حوادث آبان ماه و قطعی اینترنت باعث شد از رشد 9 برابری نسبت به سال 97 به رشد 4 برابر رسیدیم و بعد از حوادث مربوط به هواپیمای اوکراینی در بهمن ماه به 2 برابر سال 97 و  در نهایت در بحران کرونا به 3 دهم درصد رشد 97 نزول کردیم و در فروردین ماه نیز که رشد صفر درصد داشتیم.

مدیر عامل استارت آپ «جاجیگا»، تصریح کرد: بر اساس همین شرایط کرونا برای کسب و کارهای گردشگری که ناتوان شده بودند مانند تیر خلاص عمل کرد.

وی با اشاره به اینکه از اواخر اردیبهشت ماه دوباره آغاز بکار کرده اند، افزود: از ابتدای خرداد ماه اوضاع بهتر شده و استقبال خوبی داشته ایم و امیدواریم با رعایت پروتکل ها اوضاع کسب و کارهای گردشگری بهبود یابد.

باریک لو نیز در ادامه نشست در پاسخ به سوالی درباره تدابیر کسب و کارها برای مدیریت شرایط بحرانی مانند کرونا، با اشاره به اینکه تقریبا هر روز با بحرانی مواجه هستیم، گفت: چاره ای به غیر از فعالیت در این حوزه نداریم و امیدواریم در آینده این بحران ها کاهش یابد.

وی درباره وضعیت اینترنت در این ایام نیز افزود: از نظر حجم و سرعت اینترنت مشکلی برای کسب و کار  وجود نداشته است.

سهرابی نیز درباره شیوه مدیریت بحران در مواقعی مانند بحران کرونا، با اشاره به اینکه این وضعیت خارج از اراده انسان است و باید برای آن آماده باشیم، گفت: حلقه گمشده اقتصاد کسب و کارها، هدر دادن منابع و بی مهابا هزینه کردن است که باید با ساختار مالی بسیار محتاط بتوانیم از بحران های اینچنینی عبور کنیم.

وی با تاکید به اینکه در جاجیگا با ساختار مالی بسیار محتاط توانستیم از این شرایط عبور کنیم، افزود: تغییر رفتار کاربران برای استفاده از کسب و کارهای اینترنتی فرصتی است که برای تولید کنندگان محتوا و ارائه کنندگان سرویس های اینترنتی فراهم شده تا بتوانند کسب و کار خود را توسعه دهند.

مدیر عامل استارت آپ «جاجیگا»، با اشاره به اینکه راه نجات اقتصاد ما استفاده از ظرفیت هایی مانند گردشگری در کشور است، گفت: قطع شدن اجباری فروش نفت اتفاق بسیار مهمی در اقتصاد ایران است که باعث شده هزینه ها و خرج های بی رویه توسط دولت، مردم و کسب و کارها متوقف شود و این اتفاق بسیار خوبی است.

وی با اشاره به اینکه اقتصاد پایدار و سالم گردشگری در سایه نفت گم شده است، افزود: به دلیل اینکه در گردشگری زحمت و فکر نیاز است اما فروش و استفاده از نفت به راحتی انجام می شود، شاهد عبور از یک دوره راحت به دوره سخت هستیم که دردآور است اما باید از این مرحله عبور کنیم.

سهرابی بزرگترین تهدید را نیروی کار مناسب در حوزه کسب و کارهای جدید عنوان کرد و گفت: در نیروی کار موجود در جامعه انگیزه و تلاش و دانش مورد نیاز وجود ندارد وخانواده، مردم، مدارس و دانشگاه ها در ایجاد چنین شرایطی موثر هستند در صورتی که نیروی کار مناسب باید انگیزه، حداقل مهارت شروع به کار داشته باشد و علاقمند به یادگیری و صبور باشد و این شرایط برای آینده نگران کننده است.

وی با اظهار نگرانی از طرح مباحثی مربوط به بستن فضای مجازی و فیلتر شبکه های اجتماعی، افزود: این ابزارها، ابزارهای رشد جوامع هستند و قدرت های برتر دنیا در این حوزه با نوآوری، تفکر و برنامه ریزی به این قدرت دست یافته اند و ما نیز با برنامه ریزی و تولید محتوای خوب می توانیم از این ابزارها استفاده کنیم.

سهرابی با انتقاد از کسانی که از بستن شبکه های اجتماعی در فضای مجازی صحبت می کنند، تصریح کرد: سوال من این است که این افراد چقدر در کسب و کارهای بخش خصوصی زحمت کشیده اند و به دلیل اینکه هیچ زمانی کسب و کاری مبتنی بر مردم انجام نداده اند نمی توانند تصمیم درستی بگیرند و این مسائل ترسناک تر از بحران کرونا است.

وی افزود: از طرفی وزارت ارتباطات پهنای باند را توسعه می دهد و از طرف دیگر صدای بستن می آید.

سهرابی وظیفه حاکمیت را کاهش دخالت در اقتصاد عنوان کرد و گفت: در این شرایط بحرانی حاکمیت باید راه را برای کسب و کارها باز و شرایط راتسهیل کند و فقط اجازه دهد که این کسب و کارها به کار خود ادامه دهند.

باریک لو نیز به وظیفه دولت به عنوان یک تسهیل گر برای کسب و کارها اشاره کرد و گفت:  کرونا تاثیر کوتاه مدت در کسب و کارها داشته است اما به دلیل تغییر رفتار مردم آینده بهتری برای کسب و کارهای اینترنتی وجود دارد.

منبع: ایلنا

کلیدواژه: استفاده از ظرفیت اقتصاد فضای مجازی گردشگری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.ilna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایلنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۴۲۰۴۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پدر، مادر، ما متهمیم ...

وقتی در اتوبوس انسان‌هایی را می‌بینی که بعد از دوران پرتلاطم کرونا علیرغم مریضی هنوز با ماسک و دستمال بیگانه‌اند و با عدم رعایت خود ده‌ها نفر را در این شرایط سخت درگیر بیماری می‌کنند ، وقتی در کوچه تنگ ، با ماشین کنار می‌کشی تا ماشین روبرو بدون دردسر عبور کند و در ادامه نگاه طلبکارانه را دشت می‌کنی، وقتی در جشن چهارشنبه‌سوری ،به جای آتش بازی و جشن و شادی و استفاده از وسایل امن امروزی با مواد محترقه وحشتناک و خطرناک جشن تاریخی با فوت بیش از ۲۰ نفر و مشکلات بیمارستانی بیش از ۲۰۰۰ نفر را نظاره می کنی ، وقتی در عصر حاضر هنوز بنا به عدم رعایت بدیهیات و اصول اولیه بهداشت فردی باید با بوی نامطبوع و کثیفی بسوزی و بسازی ، وقتی در زندگی امروزی هنوز اصول اولیه آپارتمان نشینی را جانیفتاده می‌بینی ، وقتی توانایی و درک و فهم مردم از روابط متقابل در تمامی نقش‌ها را در مرز فاجعه رصد می‌کنی ، وقتی آمارهای فرهنگی ، اجتماعی را به گِل نشسته می‌بینی ، وقتی ...

چندی‌ست به رفتار و کردار عموم مردم بیشتر حساس و دقیق شده‌ام و گویی هرچه بیشتر دقیق می‌شوم عمق دردناک ماجرا بیشتر هویدا می‌شود.

آنچه می‌بینم چیزی جز زوال فرهنگی نیست. دیگر کار از معضلات بزرگ فرهنگی گذشته، مشکلات به عدم رعایت سطوح ابتدایی فرهنگ رسیده.هرچند دیدن این زوال در جامعه ایی که کتاب در آن تبدیل به کالای لوکس شود و خرید کتاب فراموش شود و لیست کتاب های پرفروشش هم بنا به محتوای کتاب برق شوقی در چشمت نمی اندازد، جامعه ایی که پرفروش ترین فیلم‌هایش فیلم های کمدی دم دستی هستند و فیلم های اخلاقی و فرهنگی حوصله دیده شدن نمی یابند ، جامعه ایی که کافه هایش از پاتوق بحث های روشنفکری به پاتوق بازی های مافیایی تغییر جهت داده ، جامعه ایی که از زنگ هنر و فرهنگ در ساختار آموزشی اش چیزی جز اسمی نمادین باقی نمانده ، جامعه ایی که اساتید دانشگاهی که الگوهای جذاب سنین جوانی هستند از تهی سرشار شده و چیزی به تعداد انگشتان دست از آنها باقی نمانده، جامعه ایی که رسانه اش خوراک فرهنگی تزریق نمی کند و بنا به شکاف عمیق کارسازی اش را از دست داده پیش بینی این وضعیت چندان عجیب نبوده و نیست.

قطعا نگاه ایده آل گرایانه ندارم و می دانم در هر جامعه ایی (حتی جوامع پیشرفته فرهنگی) هم فیلم های کمدی و تفریحات سرگرم کننده طرفداران خودش را دارد و همچنین آگاهم که بخشی از این تغییرات حاصل مناسبات و اقتضائات زندگی امروزه است اما صحبت از تناسب و تعادل است. وقتی تناسب و تعادل به کلی برهم خورد و فیلمها و صفحات و تفریحات دم دستی و سطحی فاصله ی کیلومتری با موارد تحلیلی و قابل تامل و فاخر می یابد نتیجه متفاوت و غم انگیز می شود.

آری، در هر جامعه‌ایی حاکمیت و دولت با فرهنگ‌سازی از طریق دو ابزار قدرتمند رسانه و فضای آموزشی که در دستانش است نقش اساسی ایفا می کند و برکمتر کسی پوشیده نیست که فرهنگ‌سازی در وهله اول وظیفه دولت و حاکمیت است تا با ابزارهای قدرتمندش فرهنگ سازی کند و جهت دهد و در ادامه نیز خانواده. اما وقتی در ساختار کلان این هدف را کم رنگ وکارکرد تاثیرگذاری اش را کم رمق می یابی، یا جهت دهی اش را جهت دهی مناسب تحلیل نمیکنی و خانواده را نیز به عنوان بازیگر فعال بعدی، به دلیل حضور در همین بستر اقتصادی فرهنگی در اکثر موارد غیرموثر و پیرو می یابی چه باید کرد؟

آیا باید ایستاد و این سقوط دهشتناک را نظاره کرد ؟ آیا همچون اقتصاد و ... کاری از دستمان برنمی آید؟

نقش افراد (به ویژه بنا به فراگیر شدن فضای مجازی ) در ریز موارد چه می شود؟

در این خصوص شاید نتوان در بُعد کلان کاری کرد و این فرصت بنا به موارد گفته شده در حیطه و توان ما نباشد یا در نگاه بدبینانه تر از دست رفته باشد و فرآیندی جدی تر و قوی تر و متفاوت تر برای احیایش نیاز باشد ، اما در خصوص ریز موارد و خرده فرهنگها نقش افراد کمرنگ نیست

اینکه در رانندگی اینچنینیم، اینکه بدیهیات بهداشتی اولیه را نمی دانیم، اینکه موارد ابتدایی آداب و معاشرت را بلد نیستیم ،اینکه با هنر رابطه نا آشناییم ، پای چیزی بیش از کمکاری دولت و حاکمیت در میان است..

به نظرم برخلاف اقتصاد و سیاست های کلان سیاسی که نمی‌توان در بعد فردی چندان کارساز بود، در بحث فرهنگی شاید بتوان تلنگر و جریانی ایجاد کرد. جریانی هرچند کوچک.

شاید در عصری که فضای مجازی محرومیت و محدودیت های دانستن و یادگیری را از بین برده و از طرفی هر صفحه مجازی خودش نقش یک بیلبورد را ایفا می کند ،عضویت در گروه‌های منتشر کننده مطالب مفید ، خواندن و بازنشر تلنگرهای فرهنگی در فضاهای مجازی مان می تواند خود به خود نقش موثری در بیداری ما و در ادامه، جامعه ایجاد کند. باید از فضای مجازی نه فقط در جهت خرید وسرگرمی و پُرکردن اوقات فراغت که گاها برای دِین فرهنگی مان بهره ببریم.

باید آستین ها را بالا زد، زوال فرهنگی با سرعتی عجیب در حال پیشروی ست . معضلی که تحملش از زوال اقتصادی و سیاسی به مراتب سخت تر است چرا که اگر دلخوشی و تکیه گاه فرهنگی مان هم از دست دهیم، تحمل بار اقتصادی ،سیاسی دیگر غیرممکن خواهد بود.

پس، از آنچه داریم برای آنچه می‌توانیم اصلاحش کنیم نهایت استفاده را ببریم.

همرفیق ،همشهری، همکار و هم میهنی عزیز ، حداقل با رعایت موارد اولیه فرهنگی و اضافه کردن چند پیجِ خوب ادبی، روان‌شناسی ، تحلیلی و اندیشه ایی به صفحات مورد علاقه خود و اضافه کردن عادت مطالعه روزنامه و کتاب خوب چرخه زوال فرهنگی را به سهم خود بشکن و در سال جدید از فضای مجازی ،درکنار استفاده کاری یا پُر کردن اوقات فراغت برای خواندن ، تامل کردن ،تغییر کردن و در ادامه بازنشر مسائل فرهنگی برای استفاده دیگر دوستان بهره ببر . ساده ترین و کمترین کارهایی که بدون هزینه یا با حداقلی ترین هزینه می توانیم انجام دهیم و جای هیچ بهانه جویی در آن نیست.

قصد شعار دهی های کلیشه ایی ندارم اما چاره ایی نیست، تا دیرنشده خانه تکانی فرهنگی کنیم و برای نجات تتمه بارقه های سوسو زننده فرهنگی بکوشیم.

که گر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل

*فعال اجتماعی

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903032